Anioł, nie kobieta. Empatyczna, troskliwa, dobra. Tylko, albo aż tyle. Sandra przez sześć lat zawodowej drogi nabyła ogrom doświadczenia, którym pragnie się dzielić.
Jej życiowym powołaniem jest niesienie pomocy, więc przed spotkaniem z nią masz pewność, że za drzwiami gabinetu poznasz osobę godną zaufania, która z szacunkiem i pełnym zaangażowaniem wsłucha się w Ciebie i Twoje problemy.
Jestem magistrem psychologii i psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym. Ukończyłam studia magisterskie z psychologii, studia podyplomowe z zakresu psychologii dziecka na SWPS w Poznaniu, a także szkolenie z krótkoterminowej terapii opartej na rozwiązaniach. Odbyłam liczne szkolenia oraz staże w szpitalach psychiatrycznych w celu podnoszenia swoich kwalifikacji. Swoją praktykę zawodową poddaję superwizji. Prowadzę szkolenie w zakresie umiejętności kompetencji wychowawczych oraz rozwijające sferę emocjonalno-społeczną.
Zajmuje się pomocą psychologiczną, tj. poradnictwem psychologicznym, interwencją w kryzysie oraz psychoterapią poznawczo-behawioralną. Prowadzę psychoterapię indywidualną dla dzieci od 7 roku życia, młodzieży oraz dorosłych. Ważna jest dla mnie otwartość na drugiego człowieka i jak najpełniejsze zrozumienie jego problemów. Pracuję z osobami, które pragną być bardziej świadome swoich uczuć, potrzeb, odkryć swoje zasoby.
Psychoterapia przeznaczona jest dla osób, które przejawiają trudności w życiu codziennym i nie wiedzą, jak sobie z nimi poradzić, a obecne sposoby nie pomagają i chciałyby poszukać nowych sposobów w radzeniu sobie w sytuacjach przekraczających ich możliwości.
W mojej pracy z Pacjentem kładę nacisk na przepracowanie trudnych doświadczanych sytuacji bądź traumy, która zaburza obecne funkcjonowanie, uświadamianiu i znalezieniu sposobów, aby powrócić do pełnej radości życia. W ten sposób Pacjent zostaje wyposażony w pakiet różnych strategii radzenia sobie na przyszłość, kiedy napotka na ewentualne problemy w swoim życiu.
W swojej pracy spotykam się z osobami będącymi na różnych etapach gotowości do zmiany. Moim zadaniem jest towarzyszyć im w tym procesie. Poprzez uważne słuchanie, okazywanie zrozumienia i akceptacji staram się tworzyć drugiemu człowiekowi przestrzeń do odkrywania jego zasobów, a także rozwijania umiejętności przezwyciężania przeszkód.
Do swoich Pacjentów podchodzę w sposób holistyczny. Dlatego, jeśli widzę konieczność włączenia farmakoterapii do leczenia odsyłam do psychiatry.